در این بخش یک modal verb یا «فعلِ مدال» دیگر معرفی می شود که فعل might است. با توجه به مطالب بیان شده پیرامون ویژگی های فعل مدال، انتظار بر این است که تمام این ویژگی ها برای فعل might نیز در نظر گرفته شود.
در بخش قبل، بیان شد که فعل might با ساختار be going to ارتباط دارد و این رابطه در قالب قسمت ۴ از کتاب قابل مشاهده است. قبل از بررسی این قسمت، مفهوم فعل might و اثری که در جمله می گذارد، بیان می شود.
جمله زیر در ساختار be going to بیان شد:
I am going to travel to japan next year. من تصمیم دارم سال بعد به کشور ژاپن سفر کنم
اگر به جای فعل be going to از ساختار توانستن، یعنی فعل can به عنوان یک فعل مدال استفاده شود، خواهیم داشت:
I can travel to japan next year. من می توانم سال بعد به کشور ژاپن سفر کنم
برای بیان ضرورت و نیاز به رفتن نیز می توان از فعل مدال should استفاده کرد:
I should go to japan next year. من باید سال بعد به ژاپن سفر کنم
اما از فعل might برای بیان احتمال انجام کار و عدم قطعیت وقوع رخدادی استفاده می شود:
I might go to japan next. من احتمال دارد سال بعد به کشور ژاپن سفر کنم
بیان احتمال با فعل might، همانند احتمال ریاضی نیست و نمی توان درصد احتمال را تعیین کرد؛ بلکه با استفاده از فعل might، یکی از گزینههایی که ممکن است در آینده رخ بدهد بیان می شود.
در مقایسه دو جمله ذیل مشخص است که یکی از ساختار تصمیم داشتن و دیگری از ساختار ممکن بودن و احتمال داشتن استفاده کرده است. نتیجه این مقایسه در p152 نیز ارائه شده است.
در ابتدا بیان شده است که از ساختار تصمیم داشتن یعنی be going to برای بیان برنامه ای که برای آن تصمیم گیری شده است، استفاده می شود. به عنوان مثال:
I’m going t … من تصمیم دارم که ساعت هفت با تعدادی از دوستان در شهر دیدار کنم
در مقایسه دو ساختار، بیان شده است که از might برای بیان احتمال رخ دادن رویداد و یا امکان انجام کاری در آینده استفاده می شود که درباره آن تصمیم گیری نشده است. به عنوان مثال:
I might go … من ممکن است به میهمانی بروم و یا با سم برای خوردن غذا بروم
در این جمله دو امکان برای آینده معرفی شده است و مشخص نیست که کدامیک قرار است اتفاق بیافتد.
مطلب بعد، در ارتباط با یکی از ویژگیهای مهم و مشترک بین فعلهای مدال است. بعد از فعل might، فعل به صورت مصدر بیان می شود. به عبارت دیگر، فعل اصلی جمله بعد از might صرفنظر از اینکه مربوط به کدامیک از ضمایر شش گانه باشد، به صورت مصدر بیان می شود.
نکته اول؛ فعل might برای تمامی فاعلها به یک شکل مورد استفاده قرار می گیرد و هیچ شکل دیگری با اضافه شدن پسوند یا پیشوند برای آن وجود ندارد.
نکته دوم؛ برای پرسیدن سوال در جملات دارای فعل might، معمولاً جمله پرسشی با عبارت do you think … شروع می شود. به عنوان مثال:
Do you think he might? به نظر شما او به میهمانی می آید؟
بر این اساس، ابتدا عبارت do you think که فرم سؤالی است و ساختار پرسیدن نظر و افکار دیگران می باشد، بیان می شود. در ادامه نیز جمله خبری با فعل might قرار می گیرد.
در بخش های قبل بیان شد که یکی از ویژگیهای فعلهای مدال، امکان قرار گرفتن آن به عنوان فعل کمکی در ابتدای جملات پرسشی است. بر این اساس جمله پرسشی زیر نیز از نظر گرامری یک ساختار صحیح و قابل استفاده است؛ اما این ساختار معنای «پرسیدن درباره امکان وقوع» را بیان نمی کند، بلکه به معنی « اجازه گرفتن» است.
might he come to the party?
این ساختار همانند ساختار این قبیل جملات در زبان فارسی است که وقتی جمله «ممکن است داخل شوم؟» پرسیده می شود، مفهوم «اجازه گرفتن» را بیان می کند. از این رو، در زبان انگلیسی معمولاً برای بیان پرسش درباره امکان وقوع رخداد از عبارت do you think استفاده می شود.
حال با توجه به آشنایی با فعل مدال might و تمایز و شباهت معنی آن با be going to، قبل از تکمیل قسمت های گرامری این بخش از کتاب، با شنیدن چند مثال زبان اصلی می توان تلفظ و کاربرد might را بهتر درک نمود.
این فیلم آموزشی، یک قسمت از ۳۰۰ قسمت دوره «مقدماتی آموزش زبان انگلیسی» میباشد. برای خرید این محصول، از طریق لینک زیر اقدام فرمایید.
مرجع آگهی های استخدامی...برچسب : نویسنده : استخدام کار estekhdamha بازدید : 191