نزدیک شدن دوباره کشورهای عربی به دولت سوریه

Arab states are making nice with Assad’s Syria. Will the West follow suit?

حکومت­های عرب در حال بهبود [روابط­] با   سوریه   اسد هستند. آیا غرب هم از این روند پیروی می­کند؟

 Syrian troops hoist the national flag after the liberation of the country’s Daraa Province.

سربازان سوری پس از آزادسازی استان درعا، پرچم ملی [سوریه] را برافراشتند.

Attempts by Arab states to mend ties with Damascus serve to bolster the Syrian government’s victories on the ground and may well see the West changing its attitude towards the country, Middle East experts have told RT.

کارشناس مسائل خاورمیانه به RT گفت: تلاش­‌های انجام ­شده توسط   دولت  ­‌های عرب برای ترمیم روابط خود با دمشق پیروزی­‌های زمینی دولت سوریه را تقویت می­کند و ممکن است نگاه مثبت غرب، نگرش‌­ها نسبت به این کشور را تغییر­ دهد.

The first sign of a thaw between Syria and its Arab neighbors came earlier in December when Sudanese President Omar Bashir visited Damascus.

اولین نشانه­‌های گرم شدن [روابط] بین سوریه و همسایگان عرب، پیش­تر در دسامبر روی داده بود، زمانی که عمر بشیر، رئیس­ جمهور سودان از دمشق دیدن کرد.

It was followed by Wednesday’s report that the Arab League may readmit Syria into the 22-member bloc sometime next year, and the announcement by the UAE on Thursday that it’s reopening its embassy in the Syrian capital.

پس از گزارش روز چهارشنبه که اتحادیه­ عرب ممکن است زمانی در سال آینده سوریه را مجدداً در مجمع ۲۲-نفره بپذیرد، امارات متحده­   عربی   اعلام کرد که در حال بازگشایی سفارت در پایتخت سوریه است.

Damascus was kicked out of the Arab League in 2011 as President Bashar Assad was accused of atrocities against his people.

دمشق در سال ۲۰۱۱ زمانی که رئیس ­جمهور بشار اسد  به جنایت علیه مردمش متهم شده ­بود، از اتحادیه عرب اخراج شد.

Saudi Arabia, the UAE and other Arab states have been actively pushing for the removal of Assad from power during the years of the deadly war, and had been slammed by Damascus on numerous occasions for their support of armed extremists fighting against the Assad government.

عربستان ­سعودی، امارات­م تحده­­ عربی و سایر   کشورهای   عرب در طی سال­های مرگبار جنگ، فعالانه سعی در حذف اسد از قدرت داشتند و توسط دمشق در موقعیت­‌های متعددی برای حمایت از مبارزه افراطی­‌های مسلح مقابل دولت اسد، متحمل شکست سنگین شدند.

Yet, the desire for rapprochement with Damascus now “is not a manifestation of brotherly love to [Syrian president Bashar] Assad,” Sergey Balmasov, of the Institute of the Middle East, believes. Those moves are dictated by the situation on the ground, where Damascus now controls most of the country’s territory.

سرگئی بالمازوف، از انستیتوی خاورمیانه بر این باور است، هنوز هم، تمایل به   نزدیک  ی با دمشق «نمایش یک عشق ­برادرانه نسبت به اسد (بشار­ اسد رئیس ­جمهور سوریه) نیست.» این حرکت­‌ها توسط شرایط زمینی، جایی که دمشق حالا کنترل بیشتر مرزهای کشور خود را به دست گرفته‌­است، تحمیل می­‌شود.­

For many Arab nations politics is like trade; it’s just business.

برای بسیاری از دولت­های عرب سیاست درست مانند تجارت است؛ این فقط کسب­و­کار است.

“They are now thinking: ‘Well, we couldn’t remove Assad and we lost a lot of money on it, but we’ll lose even more if we keep not recognizing him.” A similar stance was shared by Middle East expert Andrey Ontikov, who said that for the Arab states it’s now “obvious that they’d have to deal with Assad and the current Syrian authorities in any case as they’ll keep playing an important role in the political life of the country.”

«آنها حالا فکر می­‌کنند­: خوب؛ ما نمی‌توانیم اسد را حذف­ کنیم و پول­‌های زیادی بر سر این موضوع از دست دادیم، اما اگر سعی نکنیم هم­چنان او را به رسمیت بشناسیم، باز هم پول‌­های بیشتری از دست خواه د­رفت.» وضعیت مشابهی توسط کارشناس خاورمیانه آندره اونتیکوف به اشتراک گذاشته­شده بود، او درباره حکومت‌­های عرب گفت: حال «واضح است که آنها مجبورند با اسد تعامل ­کنند و سوریه کنونی در هر موردی قدرت دارد به طوری که نقش مهمی در حیات ­سیاسی این کشور بازی خواهد­ کرد.»

Saudi Arabia, UAE and others simply remembered that “when one can’t cope with the problem it’s easier for him to tame it by acting [within] the existing circumstances,” he added.

او افزود: عربستان­ سعودی، امارات­ متحده ­عربی و دیگران به خوبی در خاطر داشتند «وقتی کسی نمی­تواند از پس مشکلی برآید، برایش ساده‌­تر است تا با اقدام [درون] شرایط موجود، آن را مهار کند­».

Yet by mending ties and “bringing their money into Syria, the Gulf States may achieve what they couldn’t do militarily,” Balmasov cautioned.

بالمازوف هشدار­داد: کشورهای حوزه خلیج­ فارس هنوز هم با ترمیم روابط و «آوردن پول‌های­شان در سوریه می‌­توانند چیزی را که با اقدامات نظامی نتوانستند، به دست­ آورند.»

Syria had previously rejected Arab assistance in post-war reconstruction, saying that the country shouldn’t be rebuilt by those who worked to destroy it. But this may well change, as Damascus may well need any and all help to rebuild the ravaged country. 

سوریه پیش از این با گفتن این که کشور نباید توسط آن‌هایی که برای تخریبش کار کردند، بازسازی شود، کمک [دولت‌­های] عرب را در باز­سازی پس از جنگ رد­ کرده­است.

Balmasov pointed out that, with their investment, Arab states might also seek to diminish Iran’s influence in the country.

بالزاموف اشاره کرد که با سرمایه­‌گذاری دولت­های عرب، آن‌ها شاید به دنبال حذف نفوذ ایران در این کشور باشند.

Those who’ll take responsibility for the reconstruction will gain more influence in Syria.

آن‌هایی که مسئولیت بازسازی را به دست خواهند­ گرفت، بیشترین تأثیر را بر سوریه خواهند داشت.

It’s also no coincidence that the Arab League began moving towards Syria shortly after US President Donald Trump announced the withdrawal of American troops, as now there is a “real chance of the Syrian government taking control of almost all of the country’s territory,” Konstantin Truevtsev, of the Center for Arabic Studies, said.

این امر تصادفی هم نیست که اتحادیه­ عرب اندکی پس از آنکه رئیس ­جمهور آمریکا دونالد ترامپ عقب‌­نشینی سربازان آمریکایی را اعلام کرد، شروع به حرکت سمت سوریه کردند؛ کنستانتین تروتزف، از مرکز مطالعات عربی گفت: به طوری که اکنون «فرصتی واقعی برای دولت سوریه وجود دارد تا کنترل تقریباً تمامی قلمروهای کشورش را به دست گیرد.»

After the Americans depart, those areas in northern Syria will fall under the control of the Kurds, who “would have no other way than to find common ground with Damascus,” Ontikov pointed out. “It’s just a question of time.”

پس از عزیمت آمریکایی­‌ها، آن قسمت­ها در شمال سوریه تحت تسلط کردها قرار خواهند گرفت، آنتیکوف اشاره­ کرد «که آن‌ها (کُردها) راه دیگری نخواهند داشت جز اینکه زمینه مشترکی با دمشق بیابند.»

Syrian government forces are already on the outskirts of the city of Manbij in the province of Aleppo, which makes the prospects of a Turkish military operation against the Kurds “very doubtful,” Truevtsev added.

تروتزف افزود: نیروهای دولت سوریه درحال حاضر در حومه شهر منبیج در استان حلب هستند که انتظار یک عملیات نظامی ترکیه علیه کردها «بسیار محل تردید» است.

Another reason for the current rapprochement was that “the Arab leaders have perfect understanding that Trump isn’t going to lock horns with [Russia’s President Vladimir] Putin over Syria,” Balmasov said. “It’s just war of words and nothing more.”

دلیل دیگر برای دستاوردهای فعلی این بود که «رهبران عرب کاملاً می‌­دانستند که ترامپ قصد درگیری با پوتین [رئیس جمهور روسیه] را بر سر سوریه ندارد.­»

If Syria is restored in the Arab League, the steps from the West towards Damascus may follow.

اگر سوریه به اتحادیه عرب بازگردد، راه غرب به سوی دمشق می­‌تواند باز شود.

“Already now nobody is talking about regime change in Syria… The West has long ago removed the issue of Assad leaving power from the agenda,” Truevtsev pointed out.

تروتزف اشاره داشت: «در حال حاضر هیچ کسی درباره تغییر رژیم در سوریه صحبت نمی‌­کند … غرب مدت­ها پیش مسئله ترک قدرت اسد را از دستور­کار خود خارج کرده ­است.»

Eventual stabilization of the situation in Syria is also “of prime importance” to Europe because of the refugee issue, Ontikov noted. And because of this “the West should give up on its unilateral sanctions against Damascus and take part in the post war reconstruction of Syria without insisting on the completion of the political process in the country. The work must begin now.”

انتیکوف اشاره کرد؛ تثبیت احتمالی وضعیت در سوریه برای اروپا هم، به دلیل مسئله پناهندگان، «در اولویت اهمیت» قرار داد. و به این دلیل «غرب باید تحریم­‌های یک‌­جانبه خود علیه دمشق را رها­کند و بدون اصرار بر تکمیل روند سیاسی در این کشور، باید در بازسازی‌­های پس از جنگ سوریه مشارکت نماید.»

آدرس خبر مرجع