زمان گذشته استمراری در زبان انگلیسی به همراه کاربردها و مثال

زمان, گذشته, استمراری, یا past progressive tense یا past continuous tense از زمان,‌های ۱۲ گانه اصلی در زبان, انگلیسی, است. ساختار این زمان, مشابه حال استمراری,، پیچیدگی خاصی ندارد. همچنین از نظر معنایی و کاربردی نیز باید به نکات مهمی دقت کرد.

ساختار زمان, گذشته, استمراری,

همانطور که می‌دانیم ساختار یک زمان, را فعل آن جمله تعیین می‌کند. اگر بخواهیم فعلِ زمان, گذشته, استمراری, را تولید کنیم باید علاوه بر استفاده از مصدرِ خالصِ فعلِ مورد نظر، از فعلِ کمکی نیز استفاده کنیم. در ادامه نحوه انجام این کار را با هم بررسی می‌کنیم.

ساختار زمان گذشته, استمراری, در جمله خبری

ساختار یک جمله خبری در زبان, انگلیسی, به این شکل است: به ترتیب، ابتدا فاعل subject و بعد فعل verb و بعد مفعول جمله object (در صورت گذرا بودن فعل به مفعول) قرار می‌گیرند. اگر جمله بخش‌های دیگری هم داشته باشد، همانند قید مکان و زمان یا عبارات وابسته، در ادامه این سه نقش آورده می‌شوند. در ساختار زمان‌های غیر از حال ساده و گذشته, ساده، خودِ فعل شامل دو بخشِ «فعلِ اصلی main verb» و «فعل کمکی auxiliary verb» است. ابتدا فعل کمکی و سپس فعل اصلی در جمله قرار می‌گیرند.

در زمان گذشته, استمراری, نیز ابتدا فعل کمکی یعنی was یا were و سپس فعل اصلی بیان می‌شوند. همچنین به فعلِ اصلی، پسوند ing– افزوده می‌شود.

بنابراین، برای ساختارِ فعلِ حال استمراری داریم:

ساختار فعل:     was/were + main verb + –ing

و برای ساختار جمله داریم:

Subject + was/were + main verb + –ing + object + [rest of the sentence].

I           +     was       +            reading     + a book +        yesterday.

این جمله یعنی: «من دیروز در حال مطالعه کتابی بودم.»

همانطور که می‌بینید، جمله خبری در زمان گذشته استمراری با فاعلِ ضمیر اول شخصِ مفرد یعنی «I» آغاز شده است. سپس فعل کمکی «was» که با «I» متناسب است بیان شده، و در ادامه فعل اصلی جمله یعنی reading آمده که ترکیبی از شکل مصدرِ «read یعنی مطالعه کردن» و پسوندِ «ing–» است. این پسوند ing– است که نشانگر معنای استمرار است.

ساختار زمان گذشته استمراری برای فاعل‌های مختلف

همانطور که دیدیم، فعلِ زمان گذشته استمراری از یک فعل کمکی و فعل اصلی تشکیل شده است. این دو فعل به همین ترتیب در جمله خبری آورده می‌شوند.

قاعده مهم ساختاری: توجه داشته باشید که «شکلِ بخشِ ing– دارِ فعل، یعنی فعلِ اصلی» برای تمامی شخصیت‌های شش‌گانه زبان,، یعنی اول شخص مفرد تا سوم شخص جمع ثابت است. اما «شکلِ فعل کمکی» با توجه به اینکه فاعل جمله کدامیک از این شش مورد است تغییر می‌کند.

جمله مثال, بالا برای اول شخص مفرد بود و به همین خاطر گفتیم «I am reading» که یعنی «من در حال مطالعه بودم». به طور مشابه برای سایر شخصیت‌ها می‌گوییم:

• دوم شخص مفرد «You were reading» یعنی «تو در حال مطالعه بودی.»
• سوم شخص مفرد «He was reading» یعنی «او (آقا) در حال مطالعه بود.»
• سوم شخص مفرد «She was reading» یعنی «او (خانم) در حال مطالعه بود.»
• سوم شخص مفرد «It was reading» یعنی «او (غیر انسان) در حال مطالعه بود.»
• اول شخص جمع «We were reading» یعنی «ما در حال مطالعه هستیم.»
• دوم شخص جمع «You were reading» یعنی «شما در حال مطالعه هستید.»
• سوم شخص جمع «They were reading» یعنی «آن‌ها در حال مطالعه هستند.»

مفهوم فعلِ کمکی یا Auxiliary Verb در گذشته استمراری

به چه فعلی فعلِ کمکی یا auxiliary verb می‌گوییم؟ این مفهوم برای زبان,‌آموزان فارسی زبان, کمی با چالش همراه, است. چرا که نمی‌توان برای آن معادل مستقیم و صریح در فارسی پیدا کرد.

در زبان, انگلیسی,، فعل‌ها توانایی اینکه خودشان مستقیما حالت‌ها و معانیِ مختلف را نشان دهند ندارند. این در مورد همه فعل‌ها، حتی حال ساده و گذشته ساده نیز صدق می‌کند. مثلا شما برای بیان جمله منفی در زمان گذشته ساده مجبورید قبل از فعلِ اصلی، از فعلِ کمکیِ didn’t استفاده کنید. در عبارتِ «I didn’t study last weekend» که یعنی «من آخِرِ هفته گذشته درس نخواندم» فعل اصلی جمله یعنی «study» توانایی اینکه خودش به تنهایی معنای منفی را بیان کند نداشته و برای این کار نیاز به فعل کمکیِ منفیِ «did not» دارد که اینجا به طور مخفف و «didn’t» نوشته شده است.

اما در زمان‌های غیر از گذشته ساده و حال ساده، خودِ فعل خبری هم برای رساندنِ معنای خود باید از فعل کمکی استفاده کند. به همین خاطر است که در زمان گذشته استمراری پیش از فعل اصلی از یکی از فعل‌های was یا were استفاده می‌شود.

I was working out in the gym.

«من در باشگاه، در حال ورزش بودم.»

You were speaking to your friend this morning.

«تو امروز صبح در حال صحبت کردن با دوستت بودی.»

Joanne was cooking dinner last night.

«جواَن دیشب در حال پختنِ شام بود.»

توجه: همانطور که در ادامه هم می‌بینیم، شکل گذشته افعالِ کمکیِ to be یعنی was و were نقشی محوری در «منفی کردن» و «سؤالی کردن» جمله‌های گذشته استمراری نیز به عهده دارند.

زمان حال استمراری در جمله منفی

برای ساختن جمله منفی در زمان گذشته استمراری past progressive tense کافی است که فعلِ کمکی جمله، یعنی was یا were را با استفاده از پسوندِ منفی‌سازِ not منفی کنیم. یرای این کار بعد از was و were پسوند not را قرار می‌دهیم.

بنابراین ساختار جمله منفی در زمان گذشته استمراری به این صورت خواهد بود:

Subject + was/were + not + main verb + –ing + object + [rest of the sentence].

I           +       was not        +           reading     + a book +        yesterday.

فعلِ کمکیِ was با گرفتن پسوندِ not و تبدیل شدن به «was not» جمله بالا را منفی کرده است.

و عبارتِ «I was not reading» یعنی «من در حال مطالعه نبودم».

توجه: شما از گذشته و در بخش مربوط به زمان حال ساده، با منفی کردنِ افعالِ to be آشنا هستید. برای یادآوری می‌توانید از بخش «فرصت‌های یادگیری بیشتر» پُست مربوط به زمان حال ساده را مشاهده کنید و یا فیلم آموزشی زیر را ببینید:

فیلم آموزشی: چگونه فعل‌های to be را منفی کنیم؟

افعال to be که در زمان حال به شکل am یا is یا are و در زمان گذشته was یا were بیان می‌شوند، به طور مستقیم در ساختارهای «زمان گذشته استمراری» و «حال استمراری» مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین خاطر ضروری است که نحوه انتخاب هر کدام در تناسب با فاعلِ خود، شیوه منفی‌سازیِ آن‌ها و همینطور قواعد مربوط به ادغام آن‌ها به خوبی بشناسید.

پسوند not و ادغام Contraction

ادغام یا contraction به معنای «ترکیب شدن» یا «یکی شدن» یا «مختصر شدن» است.
همانطور که در کاربرد فعل‌های to be در زمان گذشته ساده نیز دیدیم، بسیار رایج است که پسوند not که پسوند منفی‌ساز است، با فعل‌های was و were ادغام شود. در این صورت به جای «She was not» خواهیم داشت «She wasn’t» و به جای «You were not» خواهیم داشت «You aren’t».

اشتباه نکنید: درست است که کاربرد فعل‌های to be در زمان حال ساده به عنوان «فعل‌های اصلی» است، در حالی‌که در زمان حال استمراری این فعل‌ها نقشِ «افعالِ کمکی» را دارند؛ ولی در هر دو صورت عملیات ادغام برایشان به یک صورت است. و قواعدِ ادغامی که برای هر دو حالت به کار می‌رود یکسان است.

دقت داشته باشید که ادغام یا contraction یک «مسئله آوایی» است و وجود آن در زبان به هدفِ روانی در صحبت کردن است. بنابراین هر جایی که فعل‌هایی to be به not برسند یا فعل‌های to be بعد از ضمایر شش‌گانه قرار بگیرند، امکان ادغام شدن وجود دارد.

نکته مهم: برخلاف فعل‌های am و are و is که توانایی ادغام شدن در ضمیرهای فاعلی قبل از خود (یعنی I و you و he و she و it و we و you و they) را دارند، فعل‌های was و were نمی‌توانند در ضمیرهای فاعلی ادغام شوند. یعنی هیچگاه همیشه «I» و «was» در عبارت «I was» مستقل از یکدیگر بیان می‌شوند. البته با توجه به اینکه was و were هیچکدام با «صدایِ مُصَوِّت» شروع نمی‌شوند، این موضوع بدیهی به نظر می‌رسد.

در جدول زیر می‌توانید ادغام not در was و were را مشاهده نمایید:

جمله‌های سؤالی بله و خیری در گذشته استمراری

اگر خواستیم در زمان گذشته استمراری سؤالی بله-خیری یا yes/no question بپرسیم، جایِ فعلِ کمکیِ جمله را با فاعل عوض می‌کنیم. یعنی:

Was/Were +   subject   +  main verb + –ing + object + [rest of the sentence]?

Were          +     you       +            reading      + a book +        yesterday?

این جمله یعنی: «آیا تو دیروز در حال مطالعه کتابی بودی؟»

در این جمله، فعلِ کمکی یعنی «were» جای خود را با فاعل جمله یعنی «you» عوض کرده و به ابتدای جمله آمده است. همانطور که می‌بینید سایر بخش‌های جمله بدون تغییر، و همانند ساختار جمله خبری بیان شده‌اند.

Was Richard playing soccer last Friday?

«آیا ریچارد جمعه گذشته در حال بازی فوتبال بود؟»

Were you washing the dishes earlier?

«آیا تو مدتی قبل در حال شستن ظرف‌ها بودی؟»

Was I filling in the wrong form?

«آیا من در حال پر کردن فورمِ اشتباهی بودم؟»

جمله‌های سؤالی با کلمه پرسشی

جمله‌های سؤالی با کلمه پرسشی، پرکاربردترین نوع سؤال پرسیدن در هر زبانی هستند. این جمله‌ها معمولا با کلمات wh دار شروع می‌شوند.

کلماتی مانندِ what «چه چیزی؟ یا چه کاری؟» و who «چه کسی؟» و where «کجا؟» و when «چه زمانی؟» نمونه‌های اصلیِ این کلمه‌های پرسشی هستند.

برای یادگیری شیوه سؤال پرسیدن با این کلمات در زمان حال استمراری ساده لازم است که به خوبی، بخش‌های قبلی یعنی شیوه صحیح پرسیدن سؤال در جمله‌های بله و خیری را آموخته باشیم.

برای پرسیدن سؤال با کلمات پرسشی کافیست، به ابتدای جمله سؤالی بله و خیری، کلمه پرسشی را اضافه کنیم. ساختار ما به این شکل خواهد بود:

Question word + was/were +   subject   +  main verb + –ing + object + […]?

What                +    were       +       you     +            reading     +    –      +  yesterday?

در این جمله سؤالی، کلمه پرسشیِ what به معنای «چه چیزی؟» در ابتدای ساختارِ بله و خیری قرار گرفته است. این جمله سؤالی یعنی «تو امروز صبح در حال مطالعه کردن چه چیزی بودی؟»

به مثال,‌های دیگر این ساختار توجه کنید:

Who was knocking on the door?

«چه کسی در حال در زدن بود؟»

Why were you calling me yesterday?

«چرا دیروز در حال تماس گرفتن با من بودی؟»

Where were you walking to Tuesday?

«سه شنبه به کجا پیدا می‌رفتی؟»

کاربرد و معنای زمان گذشته استمراری در انگلیسی,

حال که با ساختار زمان گذشته استمراری past progressive آشنا شدیم، می‌توانیم انواع کاربردها,ی این زمان یا به عبارت دیگر «معانی مختلفی که این زمان می‌تواند برساند» را مورد بررسی قرار دهیم.

برای زمان گذشته استمراری یک کاربرد اصلی، یک کاربرد فرعی و دو کاربردِ ترکیبی را می‌توان یافت که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:

از دست ندهید: گرامر زبان انگلیسی, به طور کامل از مقدماتی تا پیشرفته

• کاربرد اصلی: بیان فعالیت‌هایی در گذشته که در بازه‌ای از زمان رخ‌ داده‌اند و لحظه‌ای نبوده‌اند.
• کاربرد فرعی: بیان فعالیت‌هایی تکرار شونده که برای گوینده آزاردهنده است.
• کاربرد ترکیبی: بیان دو فعالیت که به طور همزمان رخ داده‌اند.
• کاربرد ترکیبی: استفاده همزمان در جمله‌ای در زمان گذشته ساده.

فعالیت‌هایی که در گذشته در طول زمان رخ داده‌اند

این اصلی‌ترین کاربرد زمان گذشته استمراری است. یعنی بیانِ «فعالیت‌هایی که در در بازه‌ای از زمان در گذشته انجام شده‌اند.»

توجه: از آنجایی که این فعل‌ها هم در زمان گذشته و هم استمراری هستند، انتظار داریم که در جمله قید‌های مربوط به زمان گذشته و یا قیدهای استمراری مشاهده کنیم.

به عنوان مثال,:

I was listening to music yesterday afternoon.

«من دیروز بعد از ظهر در حال گوش دادن به موسیقی بودم.»

Grandma was always telling us interesting stories before bed.

«مادربزرگ همیشه قبل از خواب برایمان داستان‌های جالبی تعریف می‌کرد.»

You were drinking three cups of coffee every day.

«تو (قبلا) روزانه سه فنجان قهوه می‌نوشیدی.»

نمودار خط زمان یا timeline مربوط به جمله اول را در ادامه ببینید:

همانطور که می‌بینید، فعل «was listening» یا «گوش دادن» در گذشته انجام شده و انجام آن بیش از یک لحظه طول می‌کشد و در نتیجه استمراری است. فعلِ «listening» از نظر معنایی امکانِ استمراری بودن را دارد و به همین خاطر در نمودار می‌بینید که دارای بازه‌ای زمانی است.

توجه: اگر از پست مربوط به زمانِ گذشته ساده به خاطر داشته باشید، گفتیم که برای بسیاری از فعالیت‌هایی که در زمان گذشته اتفاق افتاده باشند، حتی آن‌هایی که استمراری‌اند می‌توانیم از زمان گذشته ساده استفاده کنیم. این موضوع همچنان صادق و می‌توانیم بگوییم:

I listened to music yesterday afternoon.

«من دیروز بعد از ظهر موسیقی گوش دادم.»

اما توجه داشته باشید که اگر زمان «گذشته ساده» استفاده کنیم، از تأکید روی استمراری بودن عمل صرف نظر کرده‌ایم و ممکن است مثلا فقط لحظه‌ای موسیقی گوش داده باشیم.

فعالیت‌هایی که برای گوینده آزار دهنده‌ بوده‌اند

لطفا به این بخش خیلی خوب دقت کنید.

به این جمله که در زمانِ «گذشته ساده» است توجه کنید:

Joe always sang aloud.

«جُو همیشه با صدای بلند آواز می‌خواند.»

← این جمله بیانگر یک واقعیت است. آن واقعیت «بلند آواز خواندنِ جو» است. اما گوینده این جمله هیچ قضاوتی درباره این عمل نمی‌کند.

اما اگر چنین جمله‌ای را بگوییم که در زمانِ «گذشته استمراری» است:

Joe was always singing aloud.

«جو همیشه در حال آواز خواندن با صدای بلند بود.»

← این جمله هم بیانگر یک واقعیت و هم نشان‌دهنده ناراحت بودنِ گوینده از این عمل است. یعنی «جُو همیشه در حال آواز خواندن با صدای بلند بود و من این رفتار او را دوست نداشتم.»

چند مثال, دیگر را ببینید:

My alarm clock was always waking me up soon.

«هشدارِ ساعت من همیشه مرا زود بیدار می‌کرد (و من را آزار می‌داد).»

My mom was telling me to sit up straight all the time.

«مادرم همیشه به من می‌گفت که صاف بنشینم (و من این را دوست نداشتم).»

بیان دو فعالیتِ همزمان در گذشته

این مورد یکی از کاربردها,ی ویژه زمان گذشته استمراری است. اگر بخواهیم بگوییم «فعالیتی در گذشته در حال انجام بوده و همزمان با آن فعالیت دیگری در حال رخ دادن بوده است» از این زمان استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال,:

I was cleaning my room while my wife was cooking dinner.

«من در حال تمیز کردن اتاقم بودم در حالیکه (به طور همزمان) همسرم در حال آشپزی بود.»

توجه: در این کاربرد معمولا کلمه while که «قید همزمانی» است رایج است و از نشانه‌های چنین کاربردی است.

نمونه‌هایی دیگر:

We were preparing the surprise party while our father was working.

«ما داشتیم مهمانی غافلگیرکننده را آماده می‌کردیم در حالیکه پدرمان مشغول کار بود.»

The dog was drinking some milk while the cat was sleeping.

«سگ در حال نوشیدن شیر بود در حالیکه گربه در خواب بود.»

توجه: در چنین کاربردی، معمولا دو عملی که انجام شده‌اند، جز «همزمان بودن» ارتباط دیگری با یکدیگر ندارند.

کاربرد به همراه, گذشته ساده، به عنوان توضیحِ زمانِ فعالیتِ گذشته ساده

شناخت این کاربرد هم نیازمند دقت است. ما می‌توانیم از زمان گذشته استمراری استفاده کنیم برای اینکه بگوییم «چه فعالیتی در جریان بوده که ناگهان فعالیتی دیگر رخ داده است.» این مثال, رو ببینید:

We were eating dinner when a guest came in.

«ما در حال شام خوردن بودیم که یک مهمان سر رسید.»

← در حقیقت عبارتِ بیان کننده «شام خوردن» زمانِ دقیقِ «سر رسیدن» را توضیح داده است.

توجه: در این کاربرد معمولا فعلی که در زمان گذشته ساده بیان می‌شود، فعلِ گذشته استمراری را قطع کرده و برای آن مزاحمت ایجاد می‌کند.

این مثال‌ها را ببینید:

Joseph was rushing through the streets when his car crashed.

«جوسِف با سرعت در حال عبور از خیابان‌ها بود که (ناگهان) اتوموبیلش تصادف کرد.»

They were studying for the exam when the lights went out.

«آن‌ها در حال درس خواندن برای آزمون بودند که (ناگهان) برق رفت.»